نظر

تو کارگاه یه کارگر داریم به نام خدانظر، بچه گنبده، ۱۸ سالشه ، صداش می‌کنیم نظر. امروز یه سانحه براش پیش اومد ، سنگ فرز شکست و خورد به دستش. وقتی رسیدم رو سرش دیدم که گوشت انگشتش کاملا جدا شده و همینجوری داره خون ازش میره، ولی یک کلمه آخ و اوخ نمی‌کرد. سریع رسوندیمش بیمارستان، وقتی از دستش عکس گرفتیم فهمیدیم که انگشتش شکسته و تاندون انگشتش پاره شده، هر چند یه بیمارستان دولتی بود ولی الحمدلله همه خیلی خوب همکاری میکردند ، هم پرستارها، هم دکتر و هم بقیه، خدا همشون رو خیر بده ، در عرض کمتر از ۲ ساعت دستش رو عمل کردند و برگشتیم کارگاه …
الحمدلله به خیر گذشت چون امکان داشت خیلی بدتر از این بشه، هر چند که مقصر این حادثه خودش بود و به خاطر بازیگوشی خودش اینطوری شد ولی الآن من خیلی ناراحتم ، یعنی یه جورایی خودم رو مسؤول می‌دونم…
تجربه امروز باعث شد که به این جمله کلاسیک ایمان بیارم: اول ایمنی بعد کار