روانشناسی کارگاه

به نظر من یکی از درسهایی که جاش توی درسهای مهندسی عمران خالیه ، یه درسیه با عنوانی شبیه “روانشناسی کارگاه”
یعنی یکی بیاد یه مقدماتی درباره نحوه برخورد با افراد مختلف در محیط کارگاه به آدم یاد بده تا هر کسی مجبور نشه خودش با سعی و خطا این رو یاد بگیره.
خیلیها فقط بلدند تو سر افراد زیر دستشون بزنند این باعث میشه تا وقتی که هستی برات خوب کار کنند ولی اگه وقتی نباشی دیگه هیچی، اگر هم بخوای خیلی مهربون با کارگر برخورد کنی اونوقته که از سر و کولت بالا میرن. البته همه کارگرها این طور نیستند و بعضیهاشون از خیلی آدم ها با معرفت ترند ولی خوب لازمه که در ابتدای برخورد، آدم خیلی محافظه کار باشه چون اگه اول کار یه سوتی بدی جمع کردنش خیلی کار سختیه.

من الحمد لله تو کارگاه با کارگرها مشکلی نداشتم ولی یه بابایی که نقش سرکارگر داره اونجا ، چند روزی بود که داشت دم در می‌آورد ، اون هم تقصیر خودم بود چون فکر کرده بودم میشه باهاش تیریپ رفاقت زد. برای همین مجبور شدم یه جورایی باهاش برخورد کنم ، علی رغم میل باطنیم مجبور شدم بهش بگم دیگه وارد اتاق ما نشه و بهش گفتم اگه تا چند روز آینده یه تجدید نظر در رفتارش نکنه مجبورم عذرش رو بخوام. ولی خوب اگه یکی به ما گفته بود که با کی چه جوری باید برخورد کرد شاید مجبور نمیشدم قضیه رو اینطوری جمع کنم …

راستی استفاده از انواع فحش‌های کارگاهی یکی از ابزارهای رایج تربیت و تأدیب در کارگاست که خوشبختانه یا متأسفانه من از اون به بهره‌ام.